NIEUWSBRIEF JUNI | Zonde, het kwaad, gebrokenheid: zijn dat nou termen die belangrijk zijn voor het onderwijs? Onderwijs wil bijdragen aan ontwikkeling, aan groei en het tot bloei komen van kinderen en jongeren. Het is iets positiefs. Het christelijke geloof spreekt echter ook van zonde, kwaad en gebrokenheid in de schepping en in ons leven. Dat dat een realiteit is waar we niet omheen kunnen. Is het belangrijk om daar oog voor te hebben in de omgang met jongeren, in je visie op onderwijs?
Zo begonnen we deze tekst, die we in februari van dit jaar al opstelden. We kunnen niet zeggen dat de coronacrisis die er tussen kwam afbreuk heeft gedaan aan de urgentie van dit onderwerp!
Er wordt al langer geopperd dat onze maatschappij is doorgeslagen in haar hang naar perfectie, geluk en prestatie. Het zou kunnen zijn dat het christelijk geloof juist door haar zondeleer een taal biedt die de negatieve kant van het leven een terechte plaats geeft. Die wellicht ruimte creëert voor kwetsbaarheid en onvolmaaktheid. Klopt dat? En hoe zou dat kunnen werken?
We hopen met dit project de identiteit van het christelijk onderwijs te versterken door haar op dit punt een verdieping in haar eigen geloofs- en pedagogische grammatica te bieden.