NIEUWSBRIEF NOV | Een veelkleurige vereniging zijn: het is een uitdaging van formaat. Aan de ene kant betekent dit het vormen van een sterk collectief rond de vrijheid van onderwijs, aan de andere kant betekent dit ook het vormen van ‘herkenbare’ netwerken. Deze vragen speelden een belangrijke rol in het proces van het opgaan van LVGS in Verus. Hoe vorm je een herkenbaar netwerk? Wat is dan de gemeenschappelijke kern? Met deze vragen zijn we (kerngroep van schoolbesturen én Verus-adviseurs) in de afgelopen maanden aan de slag gegaan.
 
Spannende paradox
In het proces dat de kerngroep van deze community is gestart, werd al gelijk duidelijk dat identiteitsvorming van deze community een spannende paradox kent. Ligt de identiteit van deze groep immers in de gelijkenis met anderen of in het verschil met anderen? Met andere woorden: is identiteit het ‘blijvende in verandering’ of juist ‘het eigene en onderscheidende’? Identiteit is niet alleen een oriëntatiebegrip (het positioneert), maar ook een reflexief begrip (het geeft aan op welke manier we onszelf waarnemen, waargenomen willen worden en anderen waarnemen). Het zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Navolging
Tijdens de vorming van de community is ervoor gekozen om het theologische begrip navolging centraal te stellen. Voor de aangesloten (vertegenwoordigers van) scholen geldt namelijk dat niet principes of wereldbeschouwing vertellen wie ze zijn, maar dat het ten diepste draait om de relatie met Jezus Christus, het in Christus zijn. Het contextualiseren van het geloof in Christus vraagt om een weloverwogen en karakteristieke inzet. Aan de ene kant is het nodig om expliciet te zijn over het karakter die de scholen (en daarmee de community) willen tonen. Aan de andere kant beseffen bestuurders als geen ander dat de verantwoordelijkheid die ze dragen iedere dag nieuw is. Er ontstaan nieuwe stijlen van kennen en waarderen, nieuwe patronen en manieren van uitdrukking geven aan het christelijk geloof. Kortom: de weloverwogen en karakteristieke inzet brengt een onvermijdelijke spanning met zich mee, die juist kenmerkend kan zijn voor de community.

Roeping
De leden van de community willen het christelijk onderwijs dienen met hart en ziel. Ze geloven namelijk dat christelijk onderwijs veel te bieden heeft aan de gehele maatschappij. De leden van de community hebben als gemeenschappelijk doel om deze waarden binnen hun scholen te borgen én binnen en buiten de school uit te dragen. Tegelijk zijn zij zich bewust van die spanning tussen geloof in Christus en de context waarin zij opereren. Juist in de community leren bestuurders en schoolleiders deze spanning vruchtbaar te maken. Dat is ook precies wat er verloren gaat als de community niet wordt opgericht. Er is in dat geval geen landelijk netwerk waarbinnen bestuurders en schoolleiders elkaar kunnen inspireren én elkaar kritisch kunnen bevragen op de manier waarop navolging concreet gestalte krijgt in het persoonlijk en professionele leven als het gaat om roeping, karakter en context.

Het thema navolging wijst ons ook op de waarde van ‘het doorgeven’. Het is immers niet alleen zaak om zelf na te volgen, maar ook open te staan om nagevolgd te worden. Om het in onderwijstermen te zeggen: het is niet alleen belangrijk om zelf te leren, maar ook anderen de gelegenheid te geven van jou te leren. De community kan een plek zijn waar ook een nieuwe generatie schoolleiders en bestuurders leert om het geloof in Christus te contextualiseren naar de onderwijspraktijk.

En nu verder
De community staat in de startblokken en persoonlijk kijk ik ernaar uit om langs deze lijnen vanuit de Verus-organisatie bij te dragen aan het christelijk onderwijs. Laat het een plek zijn waar we elkaar binnen de vereniging ontmoeten én inspireren, zodat het kleur op de wangen geeft.

Dico Baars,
Lid kerngroep community-vorming & adviseur public affairs Verus